Bir zamanlar, yıldızların ışığıyla aydınlanan büyülü bir orman varmış. Bu ormana “Yıldız Ormanı” denirmiş çünkü her gece gökyüzünden bir yıldız süzülüp ormanın kalbindeki dilek ağacına konarmış. Dilek ağacının dalları, yıldız ışıklarıyla parlayan meyvelerle doluymuş. Söylenene göre, bu meyvelerden biri koparıldığında dilek tutan kişinin yüreğindeki en büyük hayal gerçek olurmuş.
Bir gün, bu ormanın yakınında yaşayan küçük bir kız, Elif, ailesi ve sevdikleriyle yeterince vakit geçiremediğini hissederek çok üzülmüş. Babası hep işte, annesi çok meşgul, kardeşleri ise oyun yerine tabletlerle vakit geçiriyormuş. Elif, bu durumu değiştirmek için bir şey yapması gerektiğine karar vermiş.
Yıldız Ormanı’na gitmeye cesaret eden ilk kişi o olmuş. Ormanın kalbine vardığında, dilek ağacını bulmuş. Ağaç, tıpkı masallarda anlatıldığı gibi ışıl ışıl parlıyormuş. Elif ellerini uzatıp altın gibi parlayan bir meyveyi koparmış ve gözlerini kapatarak dileğini dilemiş:
“Sevdiklerimle birlikte daha fazla mutlu an geçirebilmek istiyorum.”
Birden gökyüzü yıldızlarla dolmuş ve her biri dans eder gibi ışık saçmaya başlamış. O an ormandan yayılan büyülü bir ses Elif’e şöyle demiş:
“Dileğin kabul edildi. Ama unutma, sevgi ve birlikte vakit geçirmek sihirle değil, çabayla büyür. Senin sevdiklerine göstereceğin sevgi, bu dileği kalıcı kılacak.”
Eve döndüğünde Elif’in ailesi bir değişim fark etmiş. Elif her fırsatta onları bir araya getirmek için oyunlar oynamış, hikayeler anlatmış ve sofrada herkesin birlikte zaman geçirmesini sağlamış. Zamanla, aile üyeleri de birbirlerine daha fazla ilgi göstermeye başlamış. Ve Elif’in dileği sadece bir an değil, sonsuza kadar süren bir mutluluğa dönüşmüş.