Bir varmış bir yokmuş, denizin en sıcak sularından birinde Pena adında tatlı mı tatlı bir balık yaşarmış. Pena, arkadaşlarını çok sever ve onlarla oyun oynamaktan çok keyif alırmış. Neşeli ve iyi kalpli olduğu için arkadaşları da onu çok severmiş. Bu güzel denizin ortasındaki yaşamları neşeli ve mutlu bir şekilde devam ediyormuş. Fakat tek sorunları yiyecek bulamamakmış. İnsanlar, deniz sularını çok fazla kirlettikleri için denizde buldukları her şeyi yiyemiyorlarmış. Çünkü denize atılan çöpler, Pena ve diğer balık arkadaşları için çok zararlıymış. Pena ve arkadaşları bu duruma üzülüyorlarmış.
Aynı denizde yaşayan Zena adında bir balık daha varmış. Bu balığın boyutu Pena ve arkadaşlarından daha büyükmüş. O nedenle sürekli küçük balıkları korkutuyormuş. Daha güçlü olduğu için daha uzak denizlere giderek oradan yiyecekler bulup getiriyormuş. Fakat bütün yiyecekleri tek başına yiyormuş. Pena ve arkadaşları ise aç kaldıkları için bu duruma çok üzülüyorlarmış. Bazen sağlıklı yiyecekler bulabiliyorlarmış ve Pena her zaman bu yiyecekleri bütün dostlarının arasında paylaştırıyormuş.
Bir gün Pena ve arkadaşları denizde biraz yiyecek bulmak ve oyun oynamak için gezintiye çıkmışlar. Etrafta Zena’yı göremedikleri için özgürce dolaşabileceklerini düşünmüşler. Nereye giderlerse gitsinler Zena ortalarda yokmuş. Pena ve arkadaşları bunu fırsat bilerek uzaklara doğru yol almışlar. Denizde güle oynaya bir süre gittikten sonra Pena ileride, kumların üzerinde yatan Zena’yı görmüş. Pena’nın arkadaşları korkmuşlar ve geri dönmek istemişler ama Pena dönmek istememiş. Çünkü Zena uyumuyormuş, acı çekiyormuş. Pena hemen hızlıca Zena’nın yanına yüzmüş. Zena çok zor konuşuyormuş. Bir süre sonra Pena ve arkadaşları, Zena’nın kirli yiyecekleri yediği için mikrop kaptığını ve hasta olduğunu öğrenmişler. Pena hemen arkadaşları ile birlikte Zena’yı sırtına almış ve kendi evlerine doğru yüzerek götürmeye başlamış.
Pena, eve ulaşır ulaşmaz hemen arkadaşlarından birini onun yanına bırakmış ve diğer dostları ile birlikte yiyecek aramaya koyulmuş. Çünkü Zena’nın sağlıklı bir şeyler yemesi gerekiyormuş. Uzun süre her yerde yiyecek arayan Pena ve arkadaşları, az da olsa yiyecek bulmayı başarabilmişler. Yüzgeçlerini hızlıca kullanarak Zena’yı iyileştirmek için eve geri dönmüşler. Pena hemen Zena’yı ayağa kaldırmış ve yiyecekleri ağzıyla bölmeye başlamış. Herkese bir parça ayırıp kalan hepsini Zena’ya yedirmiş. Pena’nın arkadaşlarından biri bu duruma itiraz etmiş. Pena da Zena hasta olduğu için onun daha fazla yemesi gerektiğini, böyle durumlarda anlayışlı olunması gerektiğini söylemiş. Zena, yemeğini yedikten sonra uykuya dalmış ve dinlenmiş.
Birkaç saat sonra Zena uyanmış. Pena, Zena’nın eski sağlığına kavuştuğunu görünce çok mutlu olmuş. Zena, daha önce onlara kötü davrandığı için ve yemeklerini paylaşmadığı için çok pişman olmuş ve hepsinden özür dilemiş. O günden sonra Pena ve arkadaşları, Zena ile de arkadaş olmuşlar ve artık buldukları yiyecekleri birbirleriyle paylaşarak mutlu mesut yaşamışlar.