Bir zamanlar, geniş bir vadinin ortasında küçük bir köy vardı. Bu köyde Ece adında neşeli ve meraklı bir kız çocuğu yaşardı. Ece, her zaman keşif yapmak, yeni yerler görmek ve maceralara atılmak isterdi. Annesi ise ona sürekli, “Dışarıda oynarken dikkatli ol, sakın uzaklaşma, köyün sınırlarını geçme!” derdi. Ancak Ece, annesinin bu uyarılarını pek dikkate almaz, hep kendi bildiğini yapardı.
Bir sabah, Ece sabah kahvaltısını hızlıca yiyip, dışarıda oynamak için kapıyı çaldı. Annesi, “Ece, dışarıda oynayacaksan köyün sınırlarını geçme, sakın yabancı ormanın derinliklerine gitme,” dedi. Ama Ece, annesinin uyarılarını duymadı bile ve hızlıca koşarak köyün dışına çıktı. “Biraz daha ilerlesem ne olur ki?” diye düşündü.
Ece, köyün dışındaki geniş çimenlik alanda koşarak ilerledi. Gözleri, ormanın derinliklerine dalmıştı. Annesinin sözleri aklında hep bir yankı gibi dönüp duruyordu ama Ece, merakı ve cesaretiyle her adımda daha da ilerliyordu. Bir süre sonra, ormanın kenarına gelmişti. Etrafına baktı ve her şey o kadar büyüleyiciydi ki, Ece bir an için tüm dünyayı unutmuş gibiydi.
Ama ormanın içine adım attığında, Ece fark etti ki burası hiç de güvenli bir yer değildi. Her şey sessizdi, ama bu sessizlik biraz da korkutucuydu. Yavaşça ilerlerken, birden bir gürültü duydu. Ardında büyük bir gölge belirdi! Ece korku içinde geriye dönüp baksa da ne yapacağını bilemedi. O anda, derin bir ses yankılandı: “Buradan dönmelisin, küçük kız.”
Ece, korkuyla koşarak geri dönmeye başladı. Ancak ormanın karanlık köşelerinde kaybolan yolu bulmak hiç de kolay değildi. Tam umudunu kaybetmek üzereyken, annesinin sesi kulaklarında çınladı: “Ece, sana hep ne demiştim? Sınırları geçme! Şimdi beni dinle ve evimize dön!”
Annesinin sesi, Ece’nin kalbine bir huzur getirdi. Hızla ormanın dışına çıkarak, köy yoluna yöneldi. Annelerinin sözünü dinlemeyen çocuklar, bazen tecrübeyle öğrenirlerdi. Ece eve döndüğünde, annesi onu sarıp sarmalayarak, “Beni dinlemeni çok isterdim, ama her zaman senin güvenliğin için endişeleniyorum,” dedi.
O günden sonra, Ece her zaman annesinin uyarılarını dinlemeye karar verdi. Çünkü bir zamanlar dinlemediği o sözlerin ne kadar önemli olduğunu anlamıştı. Macera ve keşif, bazen en yakın güvenli alanlarda da bulunabiliyordu.
Ve masal burada bitti. Ece, annesinin sözlerine kulak vererek güvenle büyüdü ve hep mutlu bir şekilde yaşamını sürdürdü.