Bir varmış, bir yokmuş, yemyeşil bir ormanın derinliklerinde, Ela ve Can adında iki çocuk yaşarmış. Doğayı çok seven bu çocuklar, bir hafta sonu ormanda mantar toplamaya gitmişler. Onlara göre mantarlar, ormanın en güzel hazineleriymiş ve çocuklar, bu sırlı dünyayı keşfetmek için sabırsızlanırlarmış.
Hava tertemizmiş, ormanın içi kuşların cıvıltılarıyla dolup taşmış. Çocuklar, ağaçların arasındaki patikalardan ilerleyerek mantar aramaya başlamışlar.
Bir süre sonra, Ela büyük bir mantar görmüş. Mantarın üstü kırmızı, altı ise beyaz lekeliydi. “Ne kadar güzel!” demiş Ela, ve mantarı hemen toplamış. Can, başka bir ağacın dibinde daha küçük bir mantar bulmuş. “Bu da çok güzelmiş!” demiş. Çocuklar sevinçle mantarlarını sepetlerine koymuşlar.
Ama biraz ilerledikten sonra, Can başka bir mantar daha bulmuş. Bu seferki, onlardan çok farklıymış. Mavi bir renge sahip, iri bir mantar. Can, “Bunu da toplamalıyız!” diye heyecanla bağırmış. Ela da sevinçle, “Hadi, hepsini toplarız!” demiş. Ancak tam o sırada, annelerinin sesini duymuşlar. “Ela! Can!” demiş anneleri, “O mantarları sakın koparmayın!”
Çocuklar şaşkın bir şekilde annelerine dönmüşler. Anneleri, dikkatlice yaklaşıp ellerindeki mantarlara bakmış. “Bu mantarlar, zehirli olabilir,” demiş anneleri. “Bazı mantarlar görünüşte güzel olabilir ama yediğinizde sizi hasta edebilir. O yüzden yalnızca bildiğiniz ve güvendiğiniz mantarları toplamaya dikkat edin.”
Ela ve Can, annelerinin uyarısını dinleyip mantarları yere bırakmışlar. Anneleri, “Ormanda yapmanız gereken en önemli şey doğayı korumak ve ona zarar vermemek,” demiş. “Mantarı bulmak çok eğlenceli olabilir, ama doğru ve güvenli olanları seçmek çok daha önemli.”
Çocuklar, annelerinin söylediklerini anlamışlar ve ormana daha dikkatli bakarak bazı mantarları toplamaktan vazgeçmişler. Havanın yavaşça kararmaya başladığını fark edip, ellerindeki sepetleri düşürmeden evlerine doğru yürümeye başlamışlar.
O günden sonra, Ela ve Can, sadece bildikleri ve annelerinin güvenli olduğunu söyledikleri mantarları toplamaya karar vermişler. Doğayı çok sevseler de, ona zarar vermemek için her zaman dikkatli olmuşlar. Ve ormanda her zaman yeni keşifler yapacakları günleri sabırsızlıkla beklemişler.