Yaz tatili gelmişti! Okullar kapanmış, çocuklar oyunlar oynayıp tatilin tadını çıkarmaya başlamıştı. Ama Burcu ve Ateş için bu yaz tatili biraz farklı olacaktı.
Bir gün anneleri onlara sürpriz bir haber verdi:
“Bu yaz sizi bir resim kursuna yazdırdık! Hem eğleneceksiniz hem de yeni şeyler öğreneceksiniz.”
Burcu heyecanlandı, çünkü resim yapmayı çok seviyordu. “Harika! Renklerle oynamak çok eğlenceli olacak!” dedi.
Ama Ateş’in yüzü asıldı. “Ben resim yapamam ki! Çöp adam bile çizemiyorum,” diye söylendi.
Annesi gülümseyerek, “Öğrenmek için buradasınız, önemli olan denemek,” dedi
İlk gün, öğretmenleri Melek Hanım, onlara fırçalar, boyalar ve tuvalleri gösterdi. “Bugün herkes en sevdiği şeyi çizecek,” dedi.
Burcu hemen işe koyuldu. Gökyüzü, çiçekler, kuşlar… Fırçasını dans ettiriyordu adeta!
Ateş ise tuvalin başında düşündü. Ne çizeceğini bilemiyordu. Sonunda bir futbol sahası ve oyuncular çizmeye karar verdi. Ama top biraz yamuk oldu, oyuncuların bacakları eşit değildi…
“Olmuyor işte!” diye söylendi.
Öğretmen gülümsedi. “Sanat hata yapmaktan korkmamak demektir. Senin çizgin, senin tarzın.”
Ateş derin bir nefes aldı ve devam etti. Birkaç gün içinde çizgileri daha düzgün olmaya başladı, renkleri daha cesurca kullanıyordu.
Birkaç hafta sonra kursun sonunda büyük bir sergi düzenlendi. Tüm öğrenciler eserlerini sergiledi. Burcu’nun rengarenk doğa resmi, Ateş’in ise hareketli futbol sahası tablosu da sergilendi.
İnsanlar resimlerine hayran kaldı. Ateş gülümsedi ve Burcu’ya döndü:
“Resim yapmak sandığım kadar zor değilmiş, aslında çok eğlenceli!”
Burcu kahkaha attı. “Ben demiştim!”
O yaz Burcu ve Ateş sadece resim yapmayı değil, denemekten korkmamayı ve kendi yollarını bulmayı öğrendiler. Ve kim bilir, belki bir gün gerçek bir ressam olacaklardı!