Bir zamanlar bir kral, avlanmaya çıktığı sırada ormanda yolunu kaybetti. Ne yapacağını düşünürken karşısına yaşlı bir cadı çıktı. Cadı ona, “Sana yolunu gösterebilirim ama bunun karşılığında bana bir şey vermelisin. Küçük kızını bana eş olarak vermeyi kabul edersen, yolunu göstereceğim,” dedi.
Kral, çaresizce kabul etti. Cadı sözünü tutup kralın yolunu gösterdi, ancak kral kızını cadıya vermemek için onu uzak bir kulede sakladı. Aradan yıllar geçti ve kral başka bir kraliçeyle evlendi. Yeni kraliçe, kralın çocuklarını kıskanıyordu ve onlara kötülük yapmaya karar verdi.
Kraliçe bir büyüyle kralın altı oğlunu kuğulara dönüştürdü. Kız kardeşleri olan prenses, bu büyüyü çözmek için her şeyi yapmaya kararlıydı. Kuğular, gece olunca yeniden insana dönüşüyordu, ama gün doğduğunda tekrar kuğu oluyorlardı.
Prenses, kardeşlerini kurtarmanın yolunu bulmak için uzun bir yolculuğa çıktı. Bir peri ona büyüyü bozmanın tek yolunu söyledi: “Altı yıl boyunca sessiz kalmalısın ve bu süre boyunca kardeşlerin için ısırgan otlarından gömlekler örmelisin. Konuşursan, büyü bozulmaz.”
Prenses sessiz kalmayı kabul etti ve ısırgan otlarından gömlekler örmeye başladı. Zorlu bir süreçti; elleri kanıyor, ama asla vazgeçmiyordu. Bir gün, bir kral prensesi ormanda çalışırken gördü ve onun güzelliğine hayran kaldı. Prenses konuşamadığı için kendisini açıklayamadı, ama kral onu sarayına götürdü ve onunla evlendi.
Ancak, kralın danışmanlarından bazıları, prensesin garip davranışlarından şüphelendi ve onun bir cadı olduğuna inanarak kralı kandırmaya çalıştı. Prenses, ısırgan otlarıyla gömleklerini örmeye devam etti ve tam altı yıl dolduğunda, krallığın meydanında büyü bozulmadan önce son gömleği tamamladı.
Altı kardeşi tekrar insana dönüştü. Büyü bozulmuş, prensesin sadakati ve cesareti ortaya çıkmıştı. Kral, danışmanlarının iftiralarını öğrendiğinde onları cezalandırdı ve prensesle birlikte mutlu bir hayat sürdüler.
Sabır ve fedakârlık, en zor engelleri bile aşabilir. Aile bağları ve sevgi, tüm zorlukların üstesinden gelir.