Bir zamanlar, Gökkuşağı İlkokulu’nun 5-B sınıfında çok ilginç bir olay yaşanmıştı. O gün öğrenciler, sabahki derslerde biraz yorgun düşmüşlerdi. Öğle yemeğinden sonra sınıfa döndüklerinde, öğretmenleri Melike Hanım içeri girdi ve gülümseyerek, “Bugünkü son dersimiz boş olacak! Ama bu zamanı nasıl değerlendireceğinizi siz belirleyeceksiniz,” dedi.
Çocuklar heyecanla bağırmaya başladılar. Kimisi oyun oynamak, kimisi hikayeler anlatmak istiyordu. Ama arka sıradaki Elif elini kaldırıp sakin bir şekilde, “Arkadaşlar, boş dersimizi bir keşif dersi yapalım! Kendi dünyalarımızı yaratabiliriz,” dedi.
Tüm sınıf bir anda sessizleşti. Kerem merakla, “Ne demek istiyorsun?” diye sordu. Elif, yanındaki çantasından bir defter çıkardı. “Her birimiz kendi hayal gücümüzü kullanarak bir hikaye yazalım. Sonunda paylaşırız!”
Bu fikir herkesi heyecanlandırmıştı. Çocuklar masalarına oturdular ve yazmaya başladılar. Bazıları fantastik dünyalar yarattı, bazıları gerçek hayattan ilham aldı. Ali, uzayda kaybolan bir astronotun hikayesini yazdı. Zeynep, sihirli bir ormanda yaşayan cesur bir prensesi anlattı. Elif ise unutulmuş bir köydeki gizemli bir haritanın peşinden giden bir grup çocuğun macerasını kaleme aldı.
Melike Hanım, çocukların bu kadar hevesle yazmasına hayran kaldı. Sınıf sessizlik içinde çalışıyordu; sadece kalemlerin kağıtlara sürtünme sesi duyuluyordu. Zaman hızla geçmişti ve dersin sonuna gelmişlerdi.
Elif, “Şimdi hikayelerimizi paylaşabiliriz!” dedi. Herkes sırayla yazdıklarını okudu. Ve tahtaya şekiller çizerek anlattı. Hikayeler öylesine yaratıcıydı ki, sınıf kahkahalarla ve hayret nidalarıyla doldu. Melike Hanım, “Bu sınıfın yazarları bir harika! Belki de bir gün bu hikayeleri bir kitapta toplayabiliriz,” dedi.
O gün, boş bir dersin aslında hayal gücüyle dolu bir maceraya dönüşebileceğini öğrenmişlerdi. Ve hepsi, bu anıyı hiçbir zaman unutmadı.