Köyde yaşayan zengin bir asilzade, köye bir tiyatro yaptırır. Tüm sanatçılara duyuru salan asilzade, unutulmaz bir gösteri sergileyene çok büyük bir ödül verileceğini söyler.
Ülkenin her yanından sanatçılar, köye akın eder. Sanatçıların arasında bir de komedyen vardır. Herkes bu komedyenin gösterisini merak etmektedir. Sanatçılar sırayla gösterilerini yaparken, günler geçer. Sonunda sıra ünlü komedyene gelir.
Komedyen sahneye çıkar. Başını ceketinin içine sokarak domuz taklidi yapar. Çıkardığı sesler, aynı bir domuzun sesine benzemektedir. İzleyiciler, komedyenin gösterisini çok severler. Gösterisini bitiren komedyen büyük alkış alır. Sahneden inerek, sahneyi diğer sanatçılara bırakır.
Gösteriyi izleyen ve beğenen bir çiftçi, komedyenin yaptığını ben de yapabilirim, diye düşünür. Ayağa kalkar ve yarın akşam kendisinin de bir gösteri yapacağını, herkesin gelmesini beklediğini söyler.
Ertesi akşam gelir ve çiftçi sahneye çıkar. Sırtına bir örtü geçiren çiftçi, örtünün altına da bir domuz saklamıştır. Çiftçi domuzu çimdikleyerek, domuzun ses çıkarmasını sağlarken, ağzıyla da sesi kendisini çıkarıyormuş gibi yapmaktadır. Fakat izleyiciler, çiftçinin gösterisini beğenmez ve inandırıcı bulmazlar.
Seyircilere göre, komedyenin yaptığı gösteri çok daha gerçekçidir ve komedyen daha iyi domuz taklidi yapıyordur. Çiftçi bu duruma çok sinirlenir. Gösterisinin gerçekçi bulunmaması onu öfkelendirmiştir. Örtüyü kaldırarak, domuzu izleyicilere gösterir ve şöyle der: “Şimdi karar verin. Kim daha iyi domuz taklidi yapıyor? Domuz mu, yoksa komedyen mi?”
-İnsanlar, inanmak istediklerine inanırlar. – Ezop
EN GÜZEL EZOP MASALLARI MASAL SARAYINDA..