Çok uzak diyarlarda kış mevsimi geldiğinde yağmaya başlayan kar adeta ilk bahar aylarına kadar hiç durmadan devam edermiş. Bu durum ise doğada özgürce yaşayan geyiklerin, tavşanların, kurtların yiyecek bulmakta güçlük çekmelerine neden olurmuş. Kış geldiği için toprağıyla ilgilenemeyen çiftçi Tom vaktinin çoğunu evinde geçiriyor, hava çok soğuk olduğu için pek dışarı çıkmıyormuş. Günlerden bir gün çiftçi Tom’un küçük oğlu hastalanınca onu kasabaya götürmek için yola çıkmış. Yolda giderken gözüne açlıktan zayıflamış, kemikleri sayılmaya başlamış bir geyik takılmış.
Geyiği o halde gören çiftçi Tom önceliği oğluna vermiş elbette. Onu kasabaya götürmüş, tedavisini yaptırarak evine geri dönmüş. Bu sırada ise aklı hep o gördüğü zayıf, çok aç olduğu her halinden belli olan geyikteymiş. Çiftliğe döner dönmez oğlunu karısına emanet etmiş ve ahıra giderek oradan bir çuval yem almış.
Geyiği gördüğü yere gitmiş ve yemin bir kısmını oradaki bir ağacın altına boşaltmış. Geyik rahatça gelerek yesin diye de kendi arabasına dönmüş ve sessizce beklemeye başlamış. Aradan birkaç dakika geçtiğinde kemikleri sayılacak kadar zayıflamış olan geyik gelmiş. Hemen bütün yemi yemiş ve bitirmiş. Karnı doyan geyik etrafına bakarken çiftçinin arabasını görmüş. Avlanmaktan korktuğu için oradan uzaklaşmış.
Çiftçi artık geyiğin karnını doyurmayı kendine görev edinmiş. Her gün aynı yere geliyor ve geyik için bir miktar yem bırakıyormuş. Onun yediğini gördükten sonra da evine dönüyormuş. Yine bir gün yemi bırakmış ve geyiğin gelerek yemesini bekliyormuş. Geyik sanki onun gelmesini beklermiş gibi hemen ağaçların arasından görünmüş. Artık kemikleri sayılacak kadar zayıf değilmiş. Aksine kilo almış ve tekrar heybetli bir görünüme sahip olmuş.
Geyik bir yeme bakmış bir de çiftçiye. Daha sonra yemi yemeden önce çiftçinin arabasına yaklaşmış. Boynuzu ile camı hafifçe tıklatmış. Tom camı açtığında geyiğin gözlerindeki şükran duygusunu görmüş. Çiftçi arabadan inmiş ve geyiğin boynuna sarılmış. Tom’la geyiğin başlayan dostluğu yıllar boyunca devam etmiş. Tom yemi ağacın altına bırakmıyormuş. Çünkü geyik her gün çiftliğe geliyor, Tom ve çocukları ile biraz oyun oynuyor ve yemini yiyerek ormana geri dönüyormuş.