Bir zamanlar, küçük bir kasabada Melek adında çok güleryüzlü bir hemşire yaşardı. Melek, sadece hastalara ilaç vermekle kalmaz, onların kalplerine de dokunurdu. Ne zaman biri üzgün veya hasta olsa, onun sıcak gülümsemesi herkese umut olurdu.
Bir gün, kasabanın yaşlı teyzelerinden biri, Fatma Teyze, büyük bir grip geçiriyordu. Hastaneye gelmekten çok korkuyordu, çünkü iğnelerden ve doktorlardan çekiniyordu. Komşuları onu hastaneye getirdiğinde, Melek hemşire onu kocaman bir gülümsemeyle karşıladı.
“Merhaba Fatma Teyze! Seninle bir oyun oynayalım mı?” dedi Melek. Fatma Teyze şaşkın gözlerle ona baktı. “Oyun mu?” diye sordu. Melek, cebinden küçük bir balon çıkardı ve “Bu balonu şişirebilir misin?” diye sordu. Fatma Teyze derin bir nefes alarak balonu şişirdi, ama o sırada farkında olmadan doktor iğnesini yapmıştı bile!
Fatma Teyze, hiç acı hissetmediğini fark edince şaşkınlıkla Melek’e baktı. Melek ona göz kırparak “Sen çok cesur bir kadınsın! Şimdi daha hızlı iyileşeceksin!” dedi. O günden sonra Fatma Teyze hastaneden korkmamayı öğrendi ve herkes Melek hemşirenin ne kadar harika biri olduğunu daha iyi anladı.
Kasabadaki herkes Melek hemşireyi çok seviyordu, çünkü o sadece bir sağlık çalışanı değil, aynı zamanda insanlara neşe ve güven veren bir dosttu. Ve böylece, Melek’in güleryüzü her zaman bir ışık gibi etrafa yayılmaya devam etti…