Hikayemiz kocaman bir çiftlikte geçiyor. Bu çiftliğin ahırında keçiler, horozlar, tavuklar, koyunlar, inekler varmış. Bütün hayvanlar kendilerine ait bölümlerde kalıyormuş. Her gün buralar temizlenir, hayvanların yemleri tazelenir ve her hafta temizlik gününde hepsi bakıcılar tarafından yıkanırmış. Buraya mutlu çiftlik deniyormuş.
Mutlu çiftlikte çalışanlarından iki kişi tavukların yumurtladığı yumurtaları sepetlerle toplar, diğer iki kişi de ineklerin sütünü sağarmış. Diğer çalışanlar da temizlik, bakım ve güvenlik işleriyle ilgilenirmiş. Tavuklar yılın belli zamanlarında çoğalmak için kuluçkaya yatarlarmış. Kuluçka; hafif çukur ve sıcak bir yere bir sürü yumurtanın üzerine tavuğun oturmasıdır. Kuluçkaya yatan tavuklar 21 gün boyunca yumurtaların üzerinden hiç kalkmazlarmış.
21 günün sonunda da yumurtalar içerden çatlar ve civcivler çıkar onlar da zamanlar büyürlermiş. Bu yavruların kimisi tavuk kimi de horoz olurmuş. Ahırda hazırlıklar yapılıyormuş çünkü üç tane tavuk kuluçkaya yatacakmış. Yerleri hazırlanmış, odaların sıcaklıkları hazırlanmış bütün çalışanlar çok heyecanlıymış. İki tavuk hiç itiraz etmeden kuluçkalarına ama Kontes isimli tavuk ne zaman kuluçkaya yatsa birkaç gün sonra sıkılıp yumurtaların üzerinden kalkıyormuş.
Yumurtalar soğuyunca da yavru civcivler doğamıyormuş. Kontes hariç tüm kuluçkaya yatan arkadaşları 21 günün sonunda etraflarında yedi ya da sekiz tane civcivle gezmeye başlayınca Kontes üzülüp pişman oluyormuş.
-“Neden ben de sabredemiyorum. Off!” Diye kendi kendine düşünmüş. Onun kötü olduğunu hisseden arkadaşları hemen yanına gitmiş.
-“Ne oldu Kontes? Neyin var arkadaşım?
-“Ne güzel bir sürü civcivijiz oldu. Onlarla geziyorsunuz, onları besliyorsunuz, büyütüyorsunuz ve seviyorsunuz. Ama ben böyle yalnız kaldım.
-“Sen yumurtalarının üzerinden kalkıyorsun, hiç beklemiyor ve sabretmiyorsun. Kontes hemen sıkılıyorsun, kabul et.
-“Evet sıkılıyorum, ama her seferinde de oturacağım ve bekleyeceğim diye kendime söz veriyorum. Sonra 3 gün geçiyor ve gezmeyi, dolaşmayı özlüyorum.
Aralarında ki en büyük ve tecrübeli olan tavuk,
-“Her zaman oturmuyorsun ama öyle düşün Kontes. Bir kere de sabırlı olmayı öğren ve sonuna kadar otur. Sen sabırlı olamazsan civcivlerin de olmaz ve onları sevemezsin.
-“Evet Kontes, tüm güzel şeyler sabırla olur. Sabrettiğin zaman istediğin aileye ulaşabilirsin.
Kontes o gün tüm arkadaşlarının söylediklerini iyice dinlemiş ve kendisiyle baş başa kaldığında söylenen şeyleri daha da iyi anlamış. Eğer sabretmez ve hemen vazgeçerse tüm hayatı boyunca başkalarına imrenerek geçireceğini, mutluluğu yakalayamayacağını ve yavrularının olamayacağını anlamış.
O akşam kendisine söz vermiş;
-“Dayanacağım, sabredeceğim ve sonunda istediğim şeye ulaşacağım.” Demiş kendi kendine. Kontes kuluçkaya yatmış, tüm çalışanlar ve arkadaşları onun için sürekli çalışıyormuş.
Arkadaşları onun yanına gelip onu motive ediyor, çiftlik çalışanları ise onu rahat ettirecek her şeyi deniyorlarmış. Kontes bütün desteklerden güç almış ve sabretmiş, 21 günün sonunda yumurtalar çatlamış ve içinden sarı sarı civcivler çıkmaya başlamış. Kontes çok ama çok mutluymuş. Sabır ve istekle sonunda hayalini kurduğu şeye, anneliğe kavuşmuş. Yavrularını gururla seviyor, besliyor ve geziyormuş.
EN GÜZEL KISA MASALLAR İÇİN BİZİ TAKİP ETMEYE DEVAM EDİN..