Bir zamanlar, büyük ve kalabalık bir şehirde, küçük bir çocuk yaşardı. Adı Ekin’di. Ekin, çok neşeli ve maceracı bir çocuktu. Bir gün, babasıyla birlikte parktan eve dönüyordu. Ekin’in babası, her zaman ona sıkıca tutması için elini uzatırdı, ama bu sefer Ekin birazcık tembellik yaptı.
O sırada, Ekin karşı kaldırımdan öğretmenini gördü. Öğretmeni, sokaktan geçiyordu, ama Ekin öğretmeninin onu fark etmediğini gördü ve ona doğru koşmaya başladı. Bir an için sadece öğretmenine ulaşma heyecanı vardı, ama hızla yola adımını attı. Tam o sırada, bir araba hızla yaklaşıyordu. Ekin, hiç fark etmeden yolda yürüyordu.
Neyse ki, tam o sırada bir şey oldu! Ekin’in babası, arabanın geldiğini gördü ve hemen çocuğuna doğru koştu. Bir adım daha atsa, her şey çok geç olacaktı. Babası son bir hamleyle Ekin’i yakaladı ve onu geri çekti. Araba, Ekin’in hemen arkasından geçti ama Ekin güvende kalmıştı.
Ekin, ne olduğunu tam anlamasa da bir şeyler hissetti. Babasının onu kurtarması, ona hayatın değerini ve dikkatli olmanın önemini öğretti. O gün, Ekin bir daha asla babasının elini bırakmadı. Birlikte yürürken, her adımda birbirlerini koruyacaklarını bildiler.
Ve o günden sonra Ekin, her zaman dikkatli olmayı ve sevdiklerinin yanında güven içinde olmayı unutmadı.