Kendini beğenmiş bir alakarga varmış. Öteki alakargaların hepsinden daha büyükmüş. Övünerek, böbürlenerek; diğer alakargaları hor görmeye başlamış.
Karakargaların arasına gitmiş. Onlarla oturmak istemiş. Ama karakargalar “Biz senin şeklini de sesini de beğenmedik” demişler. Sonra da onu yanlarından kovmuşlar.
Alakarga dönüşte güvercinlere rastlamış. Onlara imrenip “Bende güvercinim” demiş ve aralarına girmiş. İlk günler sessiz kalmış hiç ötmemiş. Guvercinler de ne bilsinler! Onu da kendilerinden sanıp ses çıkarmamışlar.
Bir gün sonra alakarga “Bir öteyim ” demiş. O zaman hilesi ortaya çıkmış. Güvercinler:
– Bu nasıl ses! Güvercinin böyle öteni olmaz! Deyip alakargayı yanlarından kovmuşlar.
Alakarga ne yapsın? Dönmüş dolaşmış yine alakargaların arasına dönmüş. Bu kez de onlar istememiş.
– Sen bir kez bizleri hor gördün. Gönlümüzü incittin, artik burada sana yer yok, demişler.
Böylece alakarga yapayalnız kalmış. O günden sonra da bir daha hiç kimseyi hor görmemiş. Herkesi olduğu gibi kabul ederek sevmeye baslamış.
“Horoz kendini çöp tepesinde görmüş de muezzin oldum sanmış”
EN GÜZEL KISA MASALLAR İÇİN BİZİMLE KALIN..