
Neşe İlkokulu’nda yeni bir öğrenci vardı. Adı Kevin’di. Ailesi başka bir ülkeden taşınmıştı ve şimdi bu okulda yeni bir başlangıç yapıyordu. Kevin’in kıvırcık saçları, farklı bir ten rengi vardı. Ama en önemlisi, kalbi çok iyiydi.
İlk gün herkes Kevin’i merakla süzüyordu. Çoğu öğrenci onunla tanışmak için sabırsızlanıyordu ama Hakan ve Fatih, Kevin’i farklı olduğu için garip bulmuştu.
Öğle arasında, Kevin bahçede oturup simitini yerken Hakan ve Fatih yanına geldi.
Hakan gülerek:
“Senin saçların neden böyle kıvırcık? Sanki bir koyun gibisin!” dedi.
Fatih de ekledi:
“Bir de tenin bizden farklı, acaba neden?”
İkisi de kahkahalarla gülerken Kevin’in yüzü düştü. Daha önce böyle bir şey yaşamıştı ve bu onu üzüyordu. Ama cevap vermedi, sadece başını eğdi.
Bu durumu fark eden öğretmenleri Gül Hanım, sessizce olup biteni izledi ve ders zamanı geldiğinde sınıfta herkesin duyacağı bir konuşma yapmaya karar verdi.
Ders zili çaldığında, Gül Hanım sınıfa girdi ve tahtaya büyük harflerle şunu yazdı:
“Farklılıklar bizi güçlü kılar!”
Sonra öğrencilere döndü ve sordu:
“Çocuklar, size bir soru: Eğer dünyadaki herkes tamamen aynı olsaydı, hayat nasıl olurdu?”
Ayşe elini kaldırdı:
“Çok sıkıcı olurdu öğretmenim! Hepimiz aynı görünsek, aynı şeyleri yapsak eğlenceli olmazdı.”
Ali ekledi:
“Kimse yeni bir şey öğrenemezdi. Çünkü herkes aynı olurdu!”
Gül Hanım gülümsedi ve gözlerini Hakan ile Fatih’e çevirdi.
“Peki, dün okula yeni gelen arkadaşımız Kevin… Sizce onun farklı olması onu kötü mü yapıyor?”
Sınıf sessizleşti. Hakan ve Fatih utanarak başlarını eğdi. Öğretmen devam etti:
“Biliyor musunuz, Kevin çok güzel bir sese sahip. Eğer isterse bize harika bir şarkı söyleyebilir. Aynı zamanda yaşadığı ülkede mükemmel futbol oynayan bir oyuncuydu. Bizden farklı olabilir ama bu, onu özel ve değerli yapıyor. Tıpkı hepimizin özel olduğu gibi!”
O sırada Kevin çekinerek ayağa kalktı ve “Ben sizinle olmaktan mutluyum. Sadece biraz utandım…” dedi.
Hakan ve Fatih birbirlerine baktılar. Kevin’e yaptıkları şeyin yanlış olduğunu anlamışlardı. Hemen özür dilediler.
O günden sonra, Hakan, Fatih ve Kevin çok iyi arkadaş oldular. Artık farklılıkları bir ayrılık sebebi olarak değil, bir zenginlik olarak görüyorlardı.
Ve böylece… farklılıkların aslında bizi güçlü kıldığını anladılar! Masal da burada bitti..