Hazreti Ömer (r.a.). Halife. Bir gece. Makamında ashaptan biri ziyaretine gelir. Selam verir. Selamı alınmamıştır. Oturur. Ömer işiyle meşgul. Sahabe bekler. Ömer çalışır. Selam alınmamış, yüzüne bile bakılmamıştır.
İş biter. Ömer mumu söndürür. Bir başka mumu yakar. O anda selamını alır. Konuşmaya başlar.
Sahabe sorar:
– Ya Ömer, niçin hemen selamımı almadın ve niçin bir mumu söndürüp diğer mumu yaktın ve ondan sonra benle konuşmaya başladın?
Hazreti Ömer (r.a.):
– Evvelki mum devletin hazinesinden alınmışdı. O yanarken özel işlerimle meşgul olsaydım Allah katında sorumlu olurdum.
Seninle devlet işi konuşmayacağımız için kendi cebimden almış olduğum mumu yaktım, ondan sonra seninle meşgul olmaya başladım.
Sahabenin gözleri yaşarır, ellerini kaldırarak şöyle dua eder:
– Ya Rabbi! Hattab oğlu Ömer’i bizim başımızdan eksik etme!
DİNİ MASALLAR , MASAL SARAYINDA..