Kahramanlarımız Ozan ve Ramazan isimli aynı binada oturan ve aynı yaşta olan kuzenlermiş. Bu kuzenler bahçede, sokakta hep beraber oynamışlar, birlikte büyümüşler o yüzden çok iyi anlaşırlarmış. İki kuzen hayvanları çok sever ve sürekli bir kedi ya da köpek sahibi olmak isterlermiş. Eğer bir hayvanları olursa bahçede ona kulübe yaparız, ona yemek indiririz, arada da yıkarız ne güzel arkadaşımız olur diye düşünmüşler.
Hep böyle hayal eder dururlarmış, bir gün iki kuzen markete giderken sokağın başındaki evin köşesinde küçük bir köpek görmüşler. Bu küçük köpek öyle bir duruyormuş ki sanki onlardan yardım istiyormuş. İki kuzen hemen yanına gitmişler, başını okşayıp sevmişler ki hayvanın onlardan korkmaması gerektiğini anlasın diye. Sonrada hayvanın her yerini iyice incelmişler bir yarası ya da bir sıkıntısı var mı diye. Küçük köpek sadece üşümüş ve aç kalmış. Ramazan;
– “Hemen köpeği bizim bahçeye götürelim Ozan, orada besleriz onu sıcak tutarız kendine gelir ve hatta bizim köpeğimiz olur.” demiş Ramazan heyecanlı heyecanlı.
Ozan’da
– “Oluuuuur çok güzel olur hem de!” demiş mutlulukla.
İki kuzen köpeği kucaklarına alıp doğru evlerine götürmüşler. Apartmanlarının altında geniş bir bahçe varmış onlar da köpeği bahçenin kuytu yerine götürmüşler. Ozan eve çıkıp eski bir bez parçası, bir kaba ılık süt ve başka bir kaba da su koyup tam indirecekken annesi mutfağa gelmiş ve;
– “Bunlar ne için Ozan? Kime götürüyorsun?”
– “Eğer kızmazsan buna söz verirsen anlatırım.” demiş.
– “Söz kızmayacağım, hadi anlat” demiş.
Ozan heyecanlı bir şekilde başlamış olanları anlatmaya, uzatarak yavaş yavaş anlatmış her bir detayı. Annesi Ozan’ın hayvanlara duyduğu sevgiyi küçüklüğünden beri biliyormuş ve hep bahçede kedi, köpek beslemek istediğini Ozan onlara defalarca söylemiş. Ama şöyle bir sıkıntı varmış ki o da aynı apartmanda yaşayan babaanneleri hayvanları pek sevmiyormuş. Çoğu kez bahçeye kedi, köpek getirmeyin diye çocukları uyarmış ve bu konuda hep sert olmuş. Annesi de;
– Peki, babaannen görürse, duyarsa ne yapacaksınız? Size çok kızar.” demiş.
– Anneciğim lütfen duymasın, küçük köpek bizim Ramazanla yeni dostumuz.
– Tamam ben bir şey demem merak etmeyin” demiş annesi oğlunun başını okşayarak.
Ozan süt ve su kaplarını eski bir bezi alıp sevinçle aşağıya inmiş. Hemen o kuytu yere bezi açmışlar ve köpeği oraya koyup önüne de süt ve su kaplarını koymuşlar. Küçük köpek hemen su sonra da sütü içmeye başlamış, iki kuzen büyük bir sevgi ve mutlulukla köpeği izlemişler. Ama bir yandan da korkuyorlarmış, köpek havlarsa ve babaanneleri duyarsa diye. Çünkü daha önce de birkaç kere hayvan getirmişlerdi fakat babaanneleri fark edince tatlı hayvanları bahçeden çıkarmak zorunda kalmışlardı. Bakalım iki kuzen bu sevimli köpeği babaannelerinden nasıl saklayabilecekler.
EN GÜZEL KISA MASALLAR İÇİN BİZİ TAKİP ETMEYE DEVAM EDİN..