Dünyada olup bitenlerle ilgilenmeksizin bataklıkta mutlu bir hayat süren kurbağalar, bu hür yaşayışlarından nedense bıktılar; kendilerine bir kral aradılar.
Böylece, aralarından seçtikleri delegeleri tanrı Jüpiter’e göndererek isteklerini ilettiler. Kurbağaların isteklerini ciddiye almayan Jüpiter, onlarla biraz şakalaşmak istedi ve göle kocaman bir kütük bıraktı.
Kütüğün şiddetli bir gürültü ile suya düşmesi üzerine ne ye uğradıklarını bilemeyen kurbağalar, bir anda suya dalarak kayboldular.
Bir müddet sonra, diğerlerinden daha maceracı bir kurbağa suyun yüzüne çıktı; hareketsiz duran kütüğe yaklaştı ve onun korkulacak bir şey olmadığını görünce arkadaşlarını da çağırdı.
Çok geçmeden, kurbağalar taşkınlıklarını artırdı; Jüpiter’in gönderdiği bu kütükle alay etmeye, onunla oynaşmaya başladılar.
Böylesine yumuşak bir kraldan memnun olmayan kurbağalar Jüpiter’e ikinci bir dilekçe göndererek “gerçek” bir kral istediler.
Jüpiter, kurbağaların çocukça hareketlerine iyice kızdı; onlara bir ders vermek istedi. Jüpiter, bu defa kurbağalara krallık etmesi için göle bir leylek gönderdi.
Leylek de, kurbağaları teker teker yutmaya başladı. Kurbağalar şimdi pişman olmuşlardı. Henüz leyleğin karnına girmeyenler Jüpiter’e acele ve özel bir mesaj ileterek kendilerine acıması ve leyleği geri alması için yalvardılar.
Jüpiter, kurbağaların elçisine dedi ki:
– Onlara, başlarına gelen bu belanın yegâne sorumlusunun kendileri olduklarını söyle. Benden bir kral istediler; ben de gönderdim. Kurulu bir düzeni bozmak isteyenler onlardı. Artık başlarının çaresine baksınlar.
EN GÜZEL KISA MASALLAR İÇİN TAKİPTE KALIN..