Bir varmış bir yokmuş. Sokaklarda yaşayan bir sürü canlının olduğu kocaman, insanlarla dolu bir şehir varmış. Bu şehre her gün binlerce turist gelirmiş. Kalabalık olan şehir daha da kalabalık olur, her gün caddeler ve sokaklar insanlarla dolarmış. Sokakta ki tüm kedi ve köpekleri insanlar sever ve beslermiş düzenli olarak. Bu sokak hayvanlarından biri varmış ki rahatına pek bir düşkünmüş. Sokak kedisi Zeytin, her gün büyük bir caddenin en işlek yerinde yatar ve bütün gün gelen geçen insanlar tarafından sevilirmiş.
Zeytin’in en büyük eğlencesi buymuş. Artık caddede ki dükkanlar tüm kedi ve köpeklere aşina olduğu için onlara her gün mama ve su vermeyi ihmal etmezlermiş. Zeytin’de karnı acıkınca ya da susayınca hooop hemen bir dükkanın önüne gider karnını doyururmuş.
Bir gün Zeytin yine her zaman ki gibi caddedeki en işlek yerde yatarken onun yanına başka bir kedi gelmiş. Bu kedi Zeytin’in aksine sarı ve kahverengi renklerinde daha minik bir kediymiş. Zeytin yeni gelen kediye önce soğuk davranmış ve hep onu yanından itekliyormuş. Tarçın isimli bu kedi de Zeytin’den küçük ve uzun zamandır tek olduğu için arkadaş istiyormuş. Zeytin onu ne kadar kovsa da ısrarla yanına gidiyor ve onunla oynamak istiyormuş.
Zeytin tüm gün uyuduğu için Tarçın kadar hareketli değilmiş ve artık insanlar Zeytin’i daha fazla seviyor hatta o daha küçük olduğu için kucaklarına bile alıyorlarmış. Zeytin bu duruma sinir olmuş. Her gün;
-“Tarçın sen ailenin, eski arkadaşlarının yanına gitsene. Neden buraya geldin?” demiş
-“Benim ailem nerede bilmiyor ki. Ben uzun zamandır arkadaş arıyordum ama seni görünce hemen yanına gelmek istedim.
-“Artık benimle mi kalacaksın? Ben seni istemiyorum, git başka yerde dur. İnsanlar beni sen geldin diye daha az seviyorlar.” demiş.
-“Özür dilerim Zeytin, amacım seni rahatsız etmek ya da ilgini almak değil. Ama ben aylardır çok yalnızım hatta bazı geceler aç uyuduğum da oldu. Burası çok güzel, insanlar seni koşulsuz seviyor ve mama, su veriyorlar. Tekrar aç kalmak istemiyorum.” demiş.
Zeytin her gün bu soruları soruyor ve Tarçın’da her gün bu cevapları veriyormuş. Zeytin artık ona hem alışmış hem de sevgiyi ve mamaları paylaşmanın ona zarar vermeyeceğini düşünmüş.
Zeytin uzun zamandır yalnız olduğu için onun dilinden anlayan bir canlının gelmesi ve beraber vakit geçirebileceği bir kedinin olma durumu aslında ona çok iyi gelmiş. Tarçın sayesinde tüm gün uyumuyor, caddeyi, sokakları beraber keşfediyorlar ve yorulunca da her zaman ki yerlerinde yatıp insanların onları sevmelerine izin veriyorlarmuş.
Yazan : Deniz Altıok
En güzel Türk masalları için Bizi takip etmeye devam edin arkadaşlarınıza önermeyi unutmayın ❣️