Bir zamanlar, çok uzaklarda, birbirinden farklı renklerdeki evlerin bulunduğu bir kasaba vardı. Bu kasaba, sıradan bir kasaba gibi görünse de, içinde oldukça özel bir şey barındırıyordu: Evler, özgür olmayı hayal…
Bir varmış, bir yokmuş… Uzak diyarların birinde, yemyeşil ormanların ve rengârenk çiçeklerin arasından geçen bir köy varmış. Bu köyde herkes birbirine yardımcı olur, gönül hoşluğu içinde yaşarlarmış. Ama bir gün,…
Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde, develer tellal iken, pireler berber iken ben anamın beşiğini tıngır mıngır sallar iken. Ağaçların çok ama kuru olduğu, suların boz…
Bir varmış bir yokmuş. Bir gün mahallenin çocukları çok güzel bir bahçede oyunlar oyun oynuyor, şarkılar söylüyor, hoplayıp zıplıyorlarmış. Bahçede rengarenk çiçekler, çeşit çeşit meyve ağaçları, yumuşacık yemyeşil çimenler varmış….
Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, uzak bir diyarın derinliklerinde, büyük bir krallık varmış. Bu krallık, zenginlik, refah ve güzellikleriyle çevresindeki tüm ülkeleri geride bırakırmış. Ancak, krallığın en büyük eksiği…
Bir varmış bir yokmuş, uzak bir köyde, herkesin işlerini yalnızca para ve güçle yaptığı bir dönem varmış. Herkes, ne kadar çok mal kazanırlarsa o kadar mutlu olacaklarını düşünürmüş. Ama bir…
Bir varmış, bir yokmuş… Güzel bir sabah, küçük Elif gözlerini açmış. Heyecanla yatağından fırlamış ve hemen annesinin yanına koşmuş. Annesi mutfakta kahvaltı hazırlarken Elif neşeyle, “Anne, bugün ne yapacağız?” diye…
Bir zamanlar, şehrin en eski köşesinde, büyük ve gizemli bir müze vardı. Gündüzleri insanlar müzeyi gezip eski eserleri, heykelleri, tabloları ve diğer tarihi objeleri inceleyerek hayran kalırlardı. Ama kimse, gece…
Bir varmış, bir yokmuş. Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, uzak bir diyarda, çocuk sahibi olmayı çok isteyen yaşlı bir kadın yaşarmış. Bir gün, bu dileğini gerçekleştirecek bir periyle karşılaşmış….
Bir zamanlar uzak diyarların birinde, geceyi asla uyumadan geçiren bir grup çocuk yaşarmış. Geceleri, yavaşça düşen kar tanelerinin sessizliğinde, gökyüzü mavi ve ay parlakken, o çocuklar gözlerini kapatmaz, oyunlarını sürdürürlermiş….