Bir varmış bir yokmuş, zamanın birinde kocaman bir şehirde aynı şehir gibi kocamaaaaaan, merkezden uzak bir huzur bahçesi varmış. Bu huzur bahçesinde yok yokmuş. Her çeşit hayvanın yanında bir de yaşlı insanlar varmış. Bu şehirdeki huzurevi ve hayvanat bahçesi birleşmiş ve adını da huzur bahçesi koymuşlar.
Bu huzur bahçesinde hem yaşlı insanların bakımı hem de hayvanların bakımı yapılıp aynı ortamda yaşıyorlarmış. Yaşlı dedeler, nineler, amcalar ve teyzeler ne zaman dışarı çıksalar büyük hayvanları görebiliyor, içeride de her zaman kedi, köpek ve muhabbet kuşları oluyormuş.
Huzur Bahçesi tam da adı gibi huzur doluymuş. Hayvanat bahçesi ile birlikte olduğu için yaşlılar hiç ama hiç yalnız kalmıyormuş. Hayvanları ziyarete gelen küçük büyük herkes tanımadıkları yaşlıları bile ziyaret ediyor onlarla bol bol sohbet ediyorlarmış, çocuklar da onlarla oyunlar oynayıp hep beraber şarkı söylüyorlarmış.
Huzur bahçesinin sakinleri çok mutluymuş anlayacağın masal arkadaşım. Huzur bahçesindeki her bir canlı her gün belirli saatler arasında ziyarete açık oluyor sonra ise yine başbaşa kalıyorlarmış. Bir gün Ayten Teyzenin biricik kuşu yaşlıların kaldığı binada kaybolmuş. Ayten teyze kuşuna Asil adını vermiş.
– Bana Asil’i bulun. Aç kalır, bensiz yapamaz, ben de onsuz yapamam” diye ağlıyormuş hep Ayten Teyze. Tüm arkadaşları, çalışanlar binada Asil Asil diye kuşu arıyorlarmış. Ayten teyze binada bulunan kedi ve köpeklerin ona zarar vermesinden çok korkuyormuş.
Kimse Asil’i bulamamış o gece. Ayten Teyze üzüntüsünden uyuyamamış, o uyuyamayınca arkadaşları da uyuyamamış. Aralarında Asil’in anılarını konuşurlarken birden Asil’in ötüşünü duymuşlar. Herkes sesin geldiği yöne doğru bakmışlar ve bir de ne görsünler! Asil binada yaşayan diğer kedi ve köpeklerle beraber geliyor. Yorgun düştüğü için bir kedi onu sırtında bile taşıyormuş. Herkes bu manzara karşısında gözyaşlarını tutamamış.
Ayten Teyze kedi ve köpeklerin Asil’e zarar verebileceğini düşünürken Asil onlarla beraber onlar sayesinde yuvasına gelmişti. Kediler ve köpekler huzur bahçesinde kuşlarla birlikte yaşadıkları için birbirlerine asla zarar vermeyi düşünmemişler bile. Ayten Teyze önce Asil’i sonra da onu getiren tüm kedi ve köpekleri öpmüş.
O gece huzur bahçesi canlıları gerçekten de huzurlu ve beraber yaşamanın güzelliğini bir kez daha tatmışlar. Ayten Teyze Asil’i ile beraber konuşa konuşa hasret gidermişler ve sonrasında da mışıl mışıl uyumuşlar. Bakalım huzur bahçesinde daha neler yaşanacak masal arkadaşım.
EN GÜZEL KISA MASALLAR İÇİN MASAL SARAYI