Bir zamanlar, küçük bir köyde Erdem ve Esma adında iki kardeş yaşarmış. Erdem sekiz yaşında, Esma ise altı yaşındaymış. Anlatılacak çok güzel hikayeleri olan, nazik ve sabırlı bir anneleri vardı….
Bir zamanlar, uzak bir köyde, masallarıyla ünlü bir dede yaşardı. Köy halkı, sabahları dede ile sohbet etmeyi, akşamları ise ona dinledikleri masalları anlatmayı çok severdi. Masalcı dede, her yaştan insanın…
Bir gün, gururlu bir bilgin, kıyıda duran birkayığa binip karşıya geçmek istedi. Kıyıdamüşteri bekleyen kayıkçılardan birine seslendi;kayık yanaştı, bilgin de kayığa atladı. Kayıkdenizin üzerinde ilerlerken, bilgin, kayıkçıyasordu:“Sen hiç dilbilgisi okudun…
Bir zamanlar, büyük bir şehirde 25 yaşlarında genç bir kadın şoför varmış. Adı Ayşe’ymiş. Ayşe, şehirdeki çocukları okula taşıyan servis şoförüymüş. Genç yaşta bir şoför olarak, çoğu zaman şoförlük mesleğine…
Bir zamanlar, küçük bir köyde iki yakın arkadaş yaşarmış: Ali ve Zeynep. Ali ve Zeynep, çok eğlenceli ve neşeli çocuklarmış. Bir gün, Zeynep’in annesi onlara yeni bir oyun önerisi yapmış:…
Bir zamanlar, uzak bir köyde büyük bir çiftlik varmış. Bu çiftlik, Ali Baba adında çok sevilen, çalışkan bir adamınmış. Ali Baba, her gün sabah erkenden kalkar, çiftliğinde çalışır, hayvanlarına iyi…
Bir varmış, bir yokmuş… Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, Keloğlan adında saf, ama yüreği tertemiz bir genç yaşarmış. Keloğlan bir gün annesine, “Ana, artık büyüdüm. Ekmeğimi taştan çıkarırım. Gideyim…
Bir zamanlar, güzel bir köyde, yaşlı ve bilge bir dede ile onun neşeli torunu yaşarmış. Dede, yıllarını köydeki insanlara akıl vermekle ve onlara yardımcı olmakla geçirmiş. Torunu ise dedesine çok…
Bir zamanlar, Anadolu’nun kurak ve taşlık bir köyünde, insanlar suyun azlığı ve toprağın verimsizliği nedeniyle büyük sıkıntı içindeydi. Köyde ne bir ağaç büyüyor ne de ekinler filizleniyordu. Halk, bu durumu…
Bir zamanlar Anadolu’nun bir köyünde, fakir mi fakir bir Keloğlan yaşardı. Annesiyle birlikte küçük bir kulübede yaşar, geçimlerini sağlamak için tarlalarda çalışırlardı. Keloğlan ne kadar çalışırsa çalışsın, bir türlü fakirlikten…